Галатияликларга ёзилган мактуб талқини (2:11-12)

11-оят
“Бутрус Aнтиоxия шaҳригa келгaндa, унинг хaтолигини юзигa айтиб фош қилдим.”

Мана шу оятда Павлус хушхабарни ҳимоя қилганини кўрамиз. Бутрус Исо билан бирга юрган, биринчи бўлиб Исо Худонинг Ўғли эканлигини ваҳий орқали билиб айтган эди ва у Павлусдан каттароқ эди. Шу билан бирга Қуддус шахрида Бутрус жамоат устуни, деб ҳисобланар эди. Бу ерда эса Павлус унинг юзига қараб, у хато қилганини айтади. Павлус буни бошқа одамлар олдида қилади. Бу билан у Бутрусга қарши чиққан десак ҳам бўлади. Бунинг сабаби нима эди? Сабаби Бутрус айбли иш қилган эди, яъни у Худо иноятини тарк этиб, энди қонун бўйича яшай бошлаган эди. У айнан нима қилганини кейинги оятда кўрамиз.
Биринчи назардан у қилган иш бунчалик ёмон эмасдай кўриниши мумкин, бироқ Худо инояти нималигини билган масиҳий, аслида масала қанчалик жиддий эканлигини билади.
Бундан олдин Қуддусда Павлус Бутрус олдида у билан тенг ҳаворий сифатида турган эди, Бутрус уни ва унинг хабарини қабул қилади. Энди эса бу Антиохия шаҳрида Павлус Бутрусни тўғри йўлга соляпти, чунки у тўғри йўл бўлмиш Худо иноятидан оғиб кетяпган эди. Бундай дадиллик ва қудратни фақат Худонинг Ўзи беради, Муқаддас Руҳда яшаяпган масиҳий шундай ишларни қилиши мумкин. Башарий танада яшаяпган одам эса ҳеч бундай иш қилмаган бўларди. Башарий танада яшаяпган одам жим туриш керак бўлганда югуриб кетади, югуриш керак бўлганда жим туради, яъни турли вазиятларда нима қилиш кераклигини билмайди. Муқаддас Руҳда яшаяпган киши эса Руҳ беряпган истаклар ва турткилар асосида айни вазиятда айни нима қилиш керак бўлса, ўшани қилади ва доим Худога манзур бўлиб яшайди. Башарий танада одам эса ҳеч қачон Худога манзур бўла олмайди. Мана Павлус мисолида инсон обрўсига ва исмига қарамасдан Худо иродасини бажариш ва хушхабарни сақлашни кўрсак бўлади.


12-оят
“Чунки Қуддусдaн, Ёқубнинг ёнидaн бaъзи одaмлaр келишидaн aввaл Бутрус мaжусийлaр билaн биргa еб-ичиб юргaн эди. Aммо у одaмлaр келгaч, суннaтчилaрдaн xaвотирлaниб, ўзини четгa олди вa мaжусийлaр билaн aлоқaни узди.”

Мана бу оятда нима бўлганини кўрамиз. Демак Бутрус Антиохия шаҳрида яшаб юрган ва у ердаги жамоатда мажусийлар кўп бўлган. У Худо инояти нимадан иборатлигини биларди, чунки Худо унга мажусийлар ҳам Исо орқали нажот олиши мумкинлигини ваҳий орқали кўрсатган эди (Ҳаворийлар 10чи боб ва 11:1-18). Шунинг учун Бутрус бемалол мажусийлар билан овқатланиб юрар эди. Бироқ кейинчалик Қуддус шаҳридан, Ёқуб жамоатидан айрим яҳудийлар келади, улар Исони қабул қилган, фақат хали ҳам қонунни бажариш шарт, деб юрадиганлардан эди. Улар албатта Бутрус билан бирга юришади ва улардан қўрқиб Бутрус мажусийлар билан бирга ўтирмайдиган бўлиб, улар билан алоқани узади. Бутрус бундай қилишидан асосий сабаб инсондан қўрқиш эди.
Шу билан Бутрус Исо хочини тарк этяпган эди ва қонун асосида яшамоқчи бўляпган эди (чунки яҳудийлар қонунига асосан яҳудийлар мажусийлар билан яқин муносабатларда бўлмайди, улар бирга овқатланмайди, дўст тутинмайди ва ҳакозо). Мана шунинг ўзи Худога қарши қилинган энг катта гуноҳ ва жиноятдир. Чунки иноятдан юз ўгириб, қонунга қараяпган имонли киши, Исонинг хочда қилган иши етарли эмас, мен ўз кучим ва қилган ишларим билан Худо олдида оқланаман, деган бўлади. Бу албатта нотўғри фикр, ҳеч ким қилган ишлари билан Худо олдида оқлана олмайди. Биз фақат Исога ва Унинг хочдаги ишига ишониш орқали Худо олдида оқланамиз, нажот оламиз ва муқаддасланамиз.
Бу оятдаги “суннатчилар” деган сўз аслида хатналик деб ёзилган, илгари айтганимиздек бу сўз билан Павлус яҳудийлар, яъни қонунга ёпишиб олганларини назарда тутади.
Шундай қилиб, биз ҳам бошқа одам қилган иши ва гапирган гапига қарамасдан, фақатгина Худо Каломи асосида яшашимиз керак. Бу ерда Бутрус яҳудийлардан қўрди, кейинга оят бўйича эса яна бошқа яҳудий имонлилар Бутрусга қараб унинг иккиюзламачилигига қўшиладилар. Кимдир келиб, мен ҳаворийман, ёки яна нимадир айтиб, Каломга тескари нарсаларин айтса ва қилса, биз унинг гапига эмас, балки Худо Каломига эътибор бершимиз керак. Албатта агар биз Худо иноятини билсак ва Руҳда яшаяпган бўлсак, биз дарров кимдир соҳта нарсаларни гапирганини сезамиз. Бунда бизган Худо Каломини билишимиз ва Муқаддас Руҳга сезгир бўлишимиз ёрдам беради. Яъни Муқаддас Калом ва Муқаддас Руҳ бизни ҳар қандай ёлғондан ва нотўғри йўлдан сақлайди. Биз фақат шу иноят хабарини яхшилаб билишимиз ва ҳаётимизда татбиқ этишимиз керак. Шу хабарни ўзимиз билиб олгандан кейин, албатта бошқаларга ҳам уни айтишимиз керак. Агар бошқаларга тушунтиришга қийналсангиз, уларга шу саҳифа манзилини беринг ва улар ўзлари ўқиб ўрганиб олишлари мумкин бўлади.