2008-09-05

Одобли одам Худо шохлигига кироладими?

“Шу маҳал бир киши Исонинг ёнига келиб:

– Валинеъмат Устозим! Абадий ҳаёт насиб бўлиши учун қандай савобли иш қилмоғим лозим? – деб сўради. Исо унга деди:

– Нега сен Мендан савобли иш ҳақида сўраяпсан? Биргина Худодан бошқа ҳеч ким савоб эгаси эмас. Агар боқий ҳаётга эришмоқ истасанг, илоҳий амрларга риоя қил.” (Матто 19:16-17).

Бунинг иложи йўқлигини билса ҳам, нега Исо мана шу бойвачча йигитга илоҳий амрларга риоя қил, деб айтди экан?

Учта хушхабарчилар ёзганларидан шу нарсаларни хулоса қилсак бўлади: бу йигит ёш эди, тўралардан, бой, кудратли, илтифотли, таълим олган ва диндор эди. Одамлардан кўпи уни жуда бахтли деб айтишган бўлар эди; шунда ҳам у Қонунни амрларини бажарганман деса-да, “ҳаётга” эга эмаслигини билар эди. У ҳаётга эга бўлмоқчи бўлади ва бунинг учун у нима қилиш кераклигини сўрайди.

Исо унга юқорида ёзилгандек жавоб беришига иккита сабаб бор:

Биринчидан, Масиҳ биринчи Аҳд остида ерга келиб, суннат ахлига хизмат қиляпгани сабабли шу йигитга Қонунга бутунлай итоаткорлик қилиш эвазига абадий ҳаёт мукофот қилинади, деб жавоб беради.

Иккинчидан, Раббимиз уни гапга солиб, у айтаётган гаплар қанчалик аҳмоқона ва хомтамалик эканлигини кўрсатади.

Бу ёш тўра ҳамма амрларни мукаммаллик билан бажардим, деб таъкидлади. Бироқ шунда унга нимадир етишмаётган эди. Руҳан бу йигит кўр эди.

Исо унга амрларга риоя қилгин, деганда, унинг кулгули жавоб бериб, “қайсиларига?” дейди.

Исо сабр қилиб, унга бир нечта амрларни айтади; бу манбадан абадий ҳаётга эришиш учун амрларнинг ҳаммасини ҳар доим бажариш керак эди, бироқ бунинг иложи йўқ эди!

Бундан кейин Исо бу йигитнинг асосий муаммоси ҳақида сўзлайди, унинг муаммоси пул эди. Раббимиз унга ҳамма нарсаларингни сотиб юбор ва “кел, Менинг ортимдан эргаш”, деб айтади.

Муқаддас Китоб шунда нима бўлганини яққол кўрсатади: “Йигит бу сўзларни эшитиб, қайғу ичида у ердан чиқиб кетди. Чунки унинг пул-дунёси кўп эди” (Матто 19:22).

Уларнинг суҳбатини эшитган шогирдлар жуда таажубланадилар, чунки шу бойвачча каби жуда аҳлоқли одам Худо шохлигига кира олмайди, деган сўзларни улар эшитди. Одамда ҳеч қандай яхши нарса йўқлигини улар тушунмас эдилар, ҳамда 13 Забур саносида ёзилган нарсаларни эсдан чиқаргандилар.

Бу ерда ҳақ Ҳукмдор айтишича одамнинг, қанчалик у зиёли ва одобли бўлмасин, Худо шохлигига киришига имкон йўқ. Инсон ўз тана рангини ўзгартира олмайди, қоплон ҳам доғларини ўзгартира олмайд, чунки у ташқи томондан кўрсатадиган нарсалар унинг табиатида мавжуддир. Бироқ Худо бунинг имконини топа олади, зеро У ҳамма нарсага қодирдир. Ниманидир бажариш орқали эриша олиш мумкин бўлмаса, шуни инъом ёки совға сифатида қабул қилса бўлади; Худонинг инъоми эса абадий ҳаётдир (Римликларга 6:23).

Одамнинг аҳволи (ҳато одобли одамники) хочда бўлган ишга сабаб бўлгандир!