2007-09-16

Худо олдида қандай оқланиш мумкин?

Қуйидаги видеони томоша қилинг ва тингланг, шундай қилиб сиз Худо олдида қандай қилиб оқлана олишингизни ва қандай қилиб Худонинг иноятига эришиш мумкинлигини билиб оласиз.
Бу ҳақда бошқаларга ҳам айтишни эсингиздан чиқарманг.

Иложини топсангиз, ўз фикрларингизни бизга билдиринг.


2007-09-05

Синовлар нима мақсадда берилади


Ёқуб 1:2-4 “Эй биродарларим, турли синовларга дучор бўлганингизда, уни катта севинч билан қабул қилинглар. Шуни билингларки, имонингизнинг синалишидан сабр-тоқат ҳосил бўлади. Сабр-тоқат тўла самарасини кўрсатсин, токи сизлар ҳеч бир нарсадан камчиликсиз, комил ва нуқсонсиз одамлар бўлинглар.”

Ҳар бир киши ҳаётида қийин даврлар бўлади

Қийинчиликлар бу ҳаётда содир бўлиб туради ва ҳеч ким бундай қочиб қутула олмайди. Охирги 50 йил давомида агар имонли кишида етарли даражада ишонч бўлса, унда ҳеч ҳам қийинчиликлар бўлмайди, деган фикр тарғиб қилиниб келди. Муқаддас Каломда бундай таълимот йўқ, билки Каломда қийин вазиятлар нима мақсадда берилиши бизга кўрсатилади. Шу билан бирга Калом ўзимиз тўлиқ тушунмаган вазиятларда ҳам нима қилишимиз кераклигини ўргатади.
Кимдир ёки нимадир бизга озор берганда ва зиён қилганда, биз ўзимизни қандай тутишимиз керак? Юқоридаги оятларда “турли синовларга дучор бўлганингизда” нима қилиш кераклиги ёзилган. Бу оятда “агар синовларга дучор бўлсангизда” дейилмаган, балки бу ерда аниқлик билан “бўлганингизда” деб ёзилган (яъни "агар" сўзи у ерда йўқ). Шундай қилиб бу ёзилган сўзлар ҳамма имонлиларга қаратилган. Агар сиз ҳам ҳақиқий масиҳий бўлсангиз, сизда ҳам қийинчиликлар ва синовлар бўлади.

Уни катта севинч билан қабул қилинглар

Биринчи навбатда қийинчиликларга дучор бўлган имонли киши тўғри муносабатга эга бўлиши керак. Иккинчи оятда Ёқуб биз турли синовларга дучор бўлганимизда, уни катта севинч деб “ҳисобланглар” дейди (
юнон тилида айнан шу сўз ёзилган). Учинчи оятда “шуни билингларки” деган сўзларни ёзиб қўйган. Бу сўзлар инсоннинг ҳаёлида қаттиқ қарор қилишни билдиради. Яъни Худованд ҳаётимизда содир бўлишига рухсат берган вазиятлар охирида биз учун яхшиликка айланишини билишимиз керак. Биз салбий вазиятларга дучор бўлсак ҳам, улар натижасида Худо бизда ижобий ва фойдали нарсаларни ҳосил қилади. Мана шу ҳақиқий имондир.
Имонли киши ҳеч қачон ўзини “ўлжа” деб билиши керак эмас. Биз ҳеч қачон ўлжа, жабрланган ва жафо топган бўлмаймиз. Худо бизни мижоз сифатида Ўзининг жарроҳлик столига ётқизиб, юрагимизни тузатмоқчи ва қийинчилик натижасида бизда янада камол феъл-атворни (характерни) пайдо қилдирмоқчи. Мана шу сабаб билан биз мазкур вазиятни катта севинч деб ҳисоблаймиз. Албатта вазиятнинг шундай бўлганига хурсанд бўлмасак ҳам, ҳаёлимизда “Худо менинг ўрнимга шу вазият билан машғул бўляпти” деб ўйлаймиз. Шунинг учун имонли киши шундай вазиятлардан осойишталик билан чиқиб кетиши мумкин. Шунинг учун мен миннатдорман, ҳамда келажакда бўладиган севинчни кутиб ҳозирги пайтдаги енгил синовларга сабр-бардош бераман.

Турли синовларга дучор бўлганингизда

Юқоридаги оятда “турли синовларга дучор бўлганингизда” деган жойида, юнон тилида турли синовларга йиқилиб тушганингизда дейилган. Бу вазиятни (яъни йиқилишни) киши олдиндан кўра олмайди, шунинг учун бундан қочиб қола олмайди. Киши ҳаёт йўлида кетаётганида, бурчакдан бирдан кимдир ёки нимадир чиқиб қолиб, шундай вазиятни юззага келтиради. Исо Масиҳ самариялик йўловчи (Луқо 10:25-37) ҳақида ҳикояни гапирганда, бир одам “қароқчилар қўлига тушиб қолибди” деб айтади. Бу киши билмаган ва назорат қилмаган ҳолида қийин вазиятга тушади – қароқчилар уни уриб, нарсаларини ўғирлаб, ўзини ўлсин, деб ташлаб кетадилар. Ҳаётимизда биз ҳам шунга ўхшаш вазиятларга дучор бўламиз, уларни на назорат, на бошқара оламиз. Бироқ Худо шу вазиятни назорат қилмаяпти ёки бошқармаяпти дегани эмас. Бунинг маъноси шуки, бундай вазиятлар биз туфайли юзага келмайди. Лекин имонли киши салбий вазиятни юзага келтирса ҳам, Худо барибир шу орқали ижобий натижага эришади; фақат биз шу вазиятда ўзимизни муносиб равишда ва Муқаддас Каломга мос тутишимиз керак.

Шу вазиятни хочга олиб боринг

Биз имонли киши сифатида ҳар бир вазиятимиз, жароҳатимиз, қўрқувларимиз, шубҳаларимиз ва ҳатто ўз ҳаётимизни Исо Масиҳ хочига қўйишимиз керак. Шу нарсаларни хочга қўйиш керак дегани нима экан? Бу дегани, биз туйғуларимиз, орзуларимиз, режаларимиз, уринишларимиз, чекланган қобилиятларимиз ва ҳамма ожизликларимизни хоч тагига олиб келишимиз керак демакдир. Бунга биз қуйидагича ибодат қилиш билан эришамиз:
“Раббим, шу вазият орқали менда юзага қалқиб чиққан ҳисслар ва фикрларни мен ўзгартира олмайман; ўз уддабуронлигим ёки уринишларим орқали шу вазиятни ўзгартира олмайман ҳам. Шунинг учун уни Сенга келтираман. Сен хочда мен учун қилган ишинг ҳаётимда ва ўзимда керакли натижани беришга етарли, деб ишонаман. Сен хоҳлаган шахс бўлишим учун менга керакли иноятингни бергин. Шундай қийин вазият орқали Сенинг суратинг, сиймонгга ўхшаб мувофиқлашим учун иноятингни бергин. Мени нафақат гуноҳдан қутқариш учун, балки ўзимдан ҳам қутқариш учун Сен ўлганингга ишонаман. Ўз муҳтожликларимни Сенинг оёқостингга ташлайман. Уларни Сенинг хочинг тагига жойлаштираман ва бутунлай Сенга ишонаман”.

Имонли киши шундай қилиб ўз шахсини Худога топширганда, “сабр-тоқат” ўз камоллаштириш ишини қилади, ҳамда шу салбий вазият ижобий натижаларни юзага келтиради, шунда нима учун шу вазиятни Худо сизга берганини билиб оласиз. Шунинг учун, турли хил синовлар ва қийин вазиятларга дучор бўлганингизда, буни катта севинч, деб ҳисобланг. Сизда қандайдир иш қилиш учун Худо тайёр бўлиб турибди. Сиз ўлжа ёки жабрланган киши эмассиз! Агар Исо Масиҳга ишониб Уни қабул қилган бўлсангиз, сиз Худо фарзандисиз. Бундай вақтларда Худога Ўз ишини бажаришга йўл беринг, шунда ғолиб бўлиб шу вазиятдан қутулиб чиқасиз.